இந்த புகைப்படம் 1953 இல் எடுக்கப்பட்டது, கனேடிய அரசாங்கம் இந்திய பெண்களை ஒரு குடியிருப்பு பள்ளிக்கு அழைத்துச் சென்றது. "முதலில் நாங்கள் நான்கு நாட்கள் ரயிலில் இருந்தோம். நாங்கள் நின்று கொண்டே இருந்தோம், மேலும் மேலும் பல பெண்களை அவர்கள் ரயிலில் ஏற்றிச் செல்வார்கள்", பிரிட்டிஷ் கடற்கரையில் உள்ள தனது வீட்டில் இருந்து ஆங்கிலிகன் நடத்தும் ஆல்பர்ட்டா குடியிருப்புப் பள்ளிக்குச் சென்றதைப் பற்றி ஸ்பெனியா ஜோன்ஸ் கூறினார். கொலம்பியா. பின்னர் அவர்கள் எங்களை ஒரு டிரக்கின் பின்புறத்தில் நிறுத்தினார்கள். க்ரீ மொழியில் சில வார்த்தைகளைக் கற்றுக்கொடுத்த மற்றொரு பெண்ணுடன் பேசியதை அவள் நினைவு கூர்ந்தாள். "அதன் காரணமாக எனது மூன்று விரல் நகங்களை பிடுங்கிவிட்டேன். அதன்பிறகு எந்த மொழியிலும் பேச எனக்கு பயமாக இருந்தது." "இது ஒரு சிறைச்சாலை போன்றது. அவர்கள் ஜன்னலில் கம்பிகள் மற்றும் அது போன்ற பொருட்களை வைத்திருந்தனர். அவர்கள் அங்கு எங்கள் பெயர்களைப் பயன்படுத்தவில்லை." ஒவ்வொரு குழந்தைக்கும் ஒரு எண் கொடுக்கப்பட்டு, அவர்களுக்கு ஒதுக்கப்பட்ட எண்ணின் மூலம் அழைக்கப்பட்டது. அவள் 702 என்ற எண்ணில் அழைக்கப்பட்டதாகச் சொன்னாள்.

 

This photo is from 1953, the Canadian government were taking Indian girls to a residential school. " At first we were on a train for about four days.  We kept stopping and they would load more and more girls onto the train", said Sphenia Jones about her trip to an Anglican run Alberta residential school from her home on the coast of British Columbia.  Then they cramped us onto the back of a truck.  She recalled talking to another girl, who was teaching her a few words in Cree. "I had three of my fingernails pulled out on account of it.  I was too scared to talk in any language after that really."   "It was  just like a prison.  They had bars on the window and stuff like that.  They didn't use our names there."   Each child was given a number, and called by their assigned number.   She said she was called,  702.